Vefasızlıklar Canımı Yakıyor...

Savrulan bazı yapraklar vardır;
Belki onlarda senin savrulduğunu anlamazlar
İçin acısa da kendi kendine,

kendi acınla kavrulursun

aklının küçük ama; mantığının büyük derinliklerinlerinde
Seni anlarmış gibi dursa da insanlar
Sen bilirsin acının yeri ,

sadece yaşayan da mühürlüdür
Ne zaman geriye dönüp bakarsan
Yine aynı acı sarar benliğini
Hüznün rengi aynı, tadı aynı
Değiştirmek istersin değişmeyeceğini bile bile
Kaç kere denedin belki de...