Sıcak bir Eylül sabahına uyanmıştık... Üstelik Ramazan bayramının 1.günüydü...
Senin gelmene daha 1ay var diye düşünüyorduk, işte tamda o gün herkes tatlı tatlı bayram telaşındayken bizde de farklı bir telaş ve heyecan vardı hastane telaşı.
Doktorum her
zamankinden farklı bir şey söylüyordu ve seni bekleme sürecine hastanede devam edeceğimizi anlatıyordu. Babanla ben birbirimize baktık ve 7 yıldır geçirdiğimiz bayramlardan çok farklı bir bayram geçirdiğimizi düşündük üstelik aradığımız büyüklerimizde şaka yaptığımızı düşünüyordu ta ki hastaneye gelip bizi görene dek..
Her şey muhteşemdi aslında seni beklemek; kavuşacağımız günü düşlemek; hemşirelerle 1hafta boyunca arkadaş olmuştuk, onlarda bana hep senin nasıl gelebileceğini anlatıyor yanımda destek oluyordu ve sürekli kalp atışlarını dinliyor, stresini ölçüyorduk.
Tam 7 gün sonra doktorum gelip ertesi gün seninle tanışma vaktimizin geldiğini bildirdiğinde, içimi çok acayip bir heyecan kaplamıştı çok iyi hatırlıyorum, o akşam oda süslemeleri gelenlere ikram edileceklerin hazırlanması ve senin mis kokulu kıyafetlerinin çantalarından çıkarılması ile herşey tamam gibi görünüyordu bir tek sen gelecektin ve her şey tamam olacaktı..
Veee 16 Eylül sabahı erkenden uyandık güne; tabi bizimle birlikte tüm aile eşrafı :))
saat
10:00...
12:00...
15:00...
....
vee
nihayet
17:00
işte seenn senn geldinnn hoşgeldinnnnnn bebeğimmm
ilk sesini duyduğumda gözlerim doldu, içimdeki heyecan yerini bambaşka bir duyguya bıraktı biran önce kokunu duymak seni sarıp sarmalamak istiyordum
Vee işte kapkara gözlerin pamuk gibi tenin bembeyaz şapkan ve kıyafetlerinle küçük bir melek gibi karşımdasın, ve
sen seni bekleyen herkesle karşı karşıyasın...
1yıl ne kadarda çabuk geçti
Seni beklemekte, sana kavuşmakta, sana bakmakta, kısacası seninle olmak var yaaaaa yeniden doğmak var yaaa.... bu dünyada ki her şeye bedel ...
İyi ki Doğdun, İyi ki bizim bebeğimizsin, iyi ki varsın bebeğim
Birlikte nice uzun sağlıklı mutlu yıllaraaa....
