5 Eylül 2007 Çarşamba

Küçüklüğüme Dokundum


Güya ara verecektim

Biraz kafamı dinleyecektim
Zannettim ki yazmazsam,okumazsam uzaklaşırım.
Umduğum gibi olmadı

Güya ramazan ayı ile birlikte başlayacaktım yazılarıma ...

Huzur dolu zamanları anımsatır bana hep ramazanlar ve birkezdaha erişebildiğim için bu aya hep dua ederim sevgi dolu huzur dolu olurum buayda
Küçüklüğümde kuzenimle birlikte bahçeli evimizde ezan vaktini bekler top sesini duyunca koşa koşa gider masaya ezan okunmasını beklerdik,biz oruç tutmazdık ama aslında tutardık bize göre,babam hep öğle kahvaltısıyla başlayın siz orucunuza derdi
çocukluk işte öğlen yemek yer akşama kadar bişiy yemezdik...

Her ramazan ayı huzurluydu bizim için;
Yakışlımın terkedişine kadar olan her ramazan

Çocukluğumun etkisiyle dilimin dönmediği yakışlım(yakışıklım) vardı ozamanlar
Kardeşlik duygusunu yarım yamalakta olsa 23yaşına kadar yaşayabildiğim
Bizden alındığı günden hemen birkaçgün sonra 30una basacaktı ama yinede o bizim hiç büyümeyen bebeğimizdi

Yıl dönümü geliyor yine içimde bir hüzün
Acaba sevinmeliyim en sevgilisinin yanında diye
Yoksa üzülmelimiyim sevgililerinin yanında değil diye
Bu sorunun cevabını sanırım hiçbirzaman bulamayacağım
Çünkü herseferinde kendi açımdan bakıp;
Kardeşinin ,anne, babasının yanıbaşında olmasını dileyeceğim

Şimdi düşünüyorumda keşke çocukluk zamanlarıma geri dönebilsem
Nekadar zormuş büyüklerin dünyasında büyük olmak
Onlar gibi düşünüp,onlar gibi hareket etmek,büyük kararlara tek başına imza atmak

Anne ve babamın kızıydım ben bir zamanlar sadece onların
Sonra hayat değişti birden misyonlar ekledi sade hayatıma gündelik heyecanlar,sonsuzluktan gelen mutluluklar ekledi

Şimdi nezaman ellerimi semaya yüreğimi Yüce Allah a açsam birçift kara göz bakıyor bana

2 yorum:

esrArengiz dedi ki...

Döndüğüne sevindim arkadaşım. Seni bekliyordum açıkçası. hergün bakınıyordum hala yok mu diye :)

Ölüm hatırlatılıyor sanırım zihinlerimize. oysa yaşadığımız an gibi ölümle arada bir çizgi var. ama fanusun içinde hem korunaklı hem de uzakmış gibi duruyor.

Allah rahmet eylesin onun ruhuna.

"Acaba sevinmeliyim en sevgilisinin yanında diye" bence evet..

@@€ dedi ki...

Merhaba sevgili Esra
Bende sevindim döndüğüme kısa birsüre olsada blog geçmişim yinede koşuşturmacalarımın içinde ara vermek dinlenmek istedim ama gördümki kendi başıma kalınca zaten ben yazarak dinleniyorum
hadi Aylin yak ışıkları dedim ..

Ölüm benim hayatımda çok gençleri aldı bana artık fanusun içinde gibi gelmiyor oyüzden artık ölümede göre yaşıyorum

Allah hepimizin ölmüşlerinin ruhuna Rahmet Eylesin

yorumun beni sevindirdi beni takip et :)