İSMİ LAZIM DEĞİL…

Aslında çok tanıdık O
Ayşe, Fatma ya da Süreyya ne fark eder ki ismi

Tanıdık olan tarafı tam Anadolu kadını 2erkek çocuğu var hayatını adamış
Çünkü hayatında kendi canından daha da fazla sevebildiği bir tek çocukları var
İstermiş aslında oda eşine yıllar boyu ilk günkü duyduğu sevgiyi duyabilmeyi ama olmamış
Neden mi?

Şanssızlık diyelim
İlgisizlik diyelim
Boş vermişlik diyelim
Kısacası
Hayat diyelim

Biz ne dersek diyelim O mutsuz aslında
İlk evliliğinde çok mutlu olmak istemiş
İlk kez bir insana çok güzel duygular beslemiş senin gibi benim gibi
Ama çok küçükmüş yaşı
İstediği hiç bir şey hatta kendine ait bir evi bile olamamış
Büyüklerin yanında yaşamışlar, her şeye boyun eğmiş ama olmamış yinede
Aslında dayanmak mücadeleden galip ayrılmak istemiş
Ta ki eşinden zorunlu ayrılmak durumunda kalıncaya kadar
Ödenecek bir vatan borcu varmış eşinin, zamanı gelince ödemek için ayrıldıklarında son kez birbirlerine bakmışlar
Aradan yıllar geçmiş ama tabi izleri kalmış yılların üzerinde çok acımasızca
Tekrar mutlu olmak istemiş
Ama mutluluk tek taraflı olmazmış bunu da öğretmiş hayat
Eklemiş tecrübelerine acıda olsa.

Şimdilerde hayatla kavgasını veriyor O…
Biraz bitkin düşmüş ama yenilmemek için uğraşıyor
Dedim ya iki çocuğu var
Onlarla teselli buluyor
Mutlu olamasa da yalnız değil yinede hayatta
En azından diyor “eşim var başımda”

Dedim ya tam O tam Anadolu kadını
Ve bunu desteklercesine
Ellerinde var hala hayatın nasırları…

(Gerçek bir hikâyeden esinlenilmiştir)